اختلال نافرمانی مقابله جویانه در کودکان
اگر شما به تازگی متوجه شده اید که کودک تان دچار اختلال نافرمانی مقابله جویانه شده است و درمانده شده اید و نمی دانید که باید از کجا شروع کنید خواندن این مقاله را به شما توصیه می کنیم. اختلال نافرمانی مقابله جویانه در کودکان یک اختلال ذهنی است که در آن کودک رفتارهای پرخاشگرانه و نامناسب را از خود نشان می دهد. این اختلال حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد از کودکانی که در سن مدرسه قرار دارند را درگیر می کند و شیوع آن در می ان پسران بیشتر از دختران است.
هنگامی که درباره این نوع رفتارها فکر می کنید بهتر است بدانید که تعداد زیادی از کودکانی که دچار اختلال نافرمانی مقابله جویانه نیستند نیز گاهی اوقات چنین رفتارهایی را از خود نشان می دهند. اکنون این سوال مطرح می شود که چه رفتارهایی هنجار و چه رفتارهایی ناهنجار است؟ اختلال نافرمانی مقابله جویانه در کودکان به الگوی نافرمانی و رفتارهای منفی و پرخاشگرانه گفته می شود که به صورت دائمی دیده شود معمولاً تا زمانی که حداقل به مدت ۶ ماه کودک چنین رفتارهایی را از خود نشان ندهد این اختلال تشخیص داده نخواهد شد.
علائم و نشانه های اختلال نافرمانی مقابله جویانه در کودکان شامل چه مواردی است؟
علائم و نشانه های اختلال نافرمانی مقابله جویانه در کودکان عبارت است از عصبانیت و خشم مداوم، دروغ گفتن و سرزنش کردن دیگران به علت اشتباهات خود، پیروی نکردن از قوانین، بحث کردن با پدر و مادر، تحریک پذیری شدید آزار و اذیت دیگران، نداشتن وجدان، ناامیدی و نداشتن تمرکز و از دست دادن روابط دوستانه. این علائم نشانه ها می تواند در کودکان به صورت خفیف تا شدید بروز کند اما معمولا در دوران قبل از مدرسه و تقریبا قبل از دوران بلوغ به وجود می آید که باعث ناتوانی و نقص عملکردی فرد در محیط مدرسه و محیط آموزشی خواهد شد. این رفتارها می تواند باعث ایجاد فاجعه برای پدر و مادر و معلم های کودک شود.
علل بروز اختلال نافرمانی مقابله جویانه در کودکان چیست؟
هنوز علت بروز این اختلال مشخص نشده است اما پزشکان عقیده دارند که ترکیبی از عوامل مختلف می تواند در بروز اختلال نافرمانی مقابله جویانه در کودکان نقش داشته باشد. فاکتورهای ژنتیکی در بروز این اختلال نقش دارند و ممکن است احتمال بروز این مشکل را در برخی از کودکان افزایش دهند. غیر طبیعی بودن سطوح انتقال دهنده های عصبی در مغز می تواند نقش بیوشیمیایی داشته باشد.
اگرچه ممکن است این اختلال در کودکانی که خانواده های پایدار و حمایت کننده دارند نیز به وجود بیاید احتمال بروز آن در میان کودکانی که یک خانواده ناکارآمد دارند و در معرض خشونت قرار می گیرند نیز وجود دارد. اختلال نافرمانی مقابله جویانه می تواند در کنار سایر اختلالات از قبیل اختلال نقص توجه، اختلال اضطراب، و اختلال دو قطبی به وجود بیاید.
گاهی اوقات مدتی طول می کشد تا بتوان بین اختلال نافرمانی مقابله جویانه و سایر اختلالات شایع رفتاری در کودکان از قبیل اختلال سلوک و اختلال بیش فعالی نقص توجه تمایز قائل شد. اگرچه حدود دو سوم از کودکان از پس این مشکل بر می آیند حدود ۳۰ درصد از آنها دچار اختلال سلوک می شوند.
پس از تشخیص اختلال نافرمانی مقابله جویانه چه باید کرد؟
اگر پزشک به این نتیجه رسیده است که کودک شما دچار اختلال نافرمانی مقابله جویانه شده است بهترین کار این است که تا جایی که می توانید اطلاعات خود را در خصوص این اختلال افزایش دهید. این امر علاوه بر آنکه به شما در خصوص یادگیری روش های موجود برای برخورد با کودک لجبازتان کمک می کند باعث می شود متوجه شوید که کودکان زیادی در سراسر جهان وجود دارد که دچار این اختلال هستند. درک این مسئله می تواند به شما قدرت بیشتری برای کمک به کودک تان و رسیدگی به رفتارهای او بدهد.
برنامه های مخصوص پدر و مادر می تواند به شما برای به روز شدن اطلاعات در خصوص این اختلال کمک کند. با توجه به اینکه چه کسی توانسته است مشکل کودک شما را تشخیص دهد شما به یک درمانگر نیاز خواهید داشت که با شما همراه شود تا بتواند به شما برای یادگیری ابزارهای سودمند در خصوص کنترل رفتارهای کودک کمک کند. درمان می تواند به همه کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله جویانه کمک کند و از پیشرفت این اختلال و تبدیل شدن آن به اختلال سلوک در اواخر دوران کودکی یا تبدیل شدن کودک به یک فرد با شخصیت آنتی سوشال در دوران بزرگسالی پیشگیری نماید.
پدر و مادرهایی که کودکان آنها دچار اختلال نافرمانی مقابله جویانه است اغلب از طریق آزمون و خطا اطلاعات به دست می آورند و به تدریج یاد می گیرند که چگونه عملکرد مناسبی در برخورد با کودک شان داشته باشند.
اگر تصور می کنید که لازم است با یک متخصص دیگر نیز مشورت کنید تردید نکنید و فوراً به پزشک مورد نظر خود مراجعه نمایید و اولین قدم را در مسیر کمک به کودک تان بردارید. از آن جایی که برخی از اختلالات پزشکی می تواند باعث بروز رفتارهای شبیه اختلال نافرمانی مقابله جویانه در کودک شود انجام معاینه کامل جسمانی اهمیت زیادی خواهد داشت تا احتمال هرگونه اختلال دیگری رد شود.
چگونه کودک را برای مدرسه آماده کنیم؟
اگر کودک شما به سن مدرسه رسیده است حتماً با معلمان و سایر افرادی که در برنامه تحصیل کودک شما نقش دارند مشورت کنید و شرایط کودک خود را برای آنها توضیح دهید. تلفیق برنامه مدرسه محور و نقش والدین در منزل می تواند کمک بسیار زیادی به این گروه از کودکان نماید.
مراکز آموزش تخصصی می توانند به ارائه حمایت و خدمات متناسب با کودک شما بپردازند و به آنها برای ادامه تحصیل و پیشرفت کمک کنند. حتی مراکزی وجود دارد که طبق قانون موظف است به ارائه خدمات ویژه به کودکانی بپردازد که دچار اختلال عملکرد آموزشی هستند و زمینه های رشد و پیشرفت او را فراهم کنند.
چگونه می توان به کودک مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله جویانه رفتار صحیح و اصولی را یاد داد؟
تا این قسمت شما با علائم و نشانه ها و تشخیص اختلال نافرمانی مقابله جویانه در کودکان آشنا شدید اکنون این سوال مطرح می شود که چگونه می توان به کودک مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله جویانه رفتار صحیح و اصولی را یاد داد. داشتن کودکی که دچار اختلال نافرمانی مقابله جویانه است می تواند به یک چالش بزرگ برای پدر و مادر تبدیل شود و گاهی اوقات آنها را درمانده کند اما بهتر است بدانید که تلاش برای یافتن فرصت هایی که به شما برای توجه مثبت به کودک تان کمک می کند می تواند واقعاً سودمند باشد.
اگرچه ممکن است گاهی اوقات کودک شما به عکس العمل منفی نیاز داشته باشد توجه مثبت به او می تواند با آثار خوبی همراه شود. به خاطر داشته باشید که اجتناب از تنبیه شدید کودک و تمرکز کردن بر روی رفتارهای او به جای خود کودک بسیار مهم است و می تواند کاملا اثرگذار باشد.
مترجم: لیلا عبدالملکی