مزایای بازی درمانی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم
کودکان از طریق بازی کردن یاد می گیرند و مادامی که آموزش به کودک از طریق بازی انجام شود خسته نمی شوند. محققان از پدر و مادرها می خواهند که از بازی کردن برای تقویت مهارت های فیزیکی و اجتماعی کودک خود استفاده نمایند و سپس سعی کند از شخصیت ها و کاراکتر های مختلف برای ایجاد روابط دوستانه استفاده نمایند .کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به روش های مختلفی بازی می کنند. آنها معمولا تمایل زیادی به تنهایی بازی کردن دارند و اغلب بازی های آنها تکراری است و هیچ هدف خاصی را دنبال نمی کند.
کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم اغلب نمی توانند به کنترل توانایی ها و علایق خود بپردازند. بازی درمانی یک ابزار سودمند برای کمک به کودکان اختلال طیف اوتیسم است تا بتوانند به خوبی خودشان را بشناسند. بازی درمانی می تواند در شرایط مناسب به یک وسیله سودمند تبدیل شود تا پدر و مادرها به کمک آن بتواند ارتباط بهتری با کودکان خود برقرار کنند.
بازی درمانی چیست؟
بازی درمانی روشی برای روان درمانی در افرادی است که دچار استرس پس از سانحه، اضطراب و بیماری ذهنی هستند. در این حالت بازی کردن با کودکان به روشی برای برطرف کردن احساسات منفی کودک تبدیل خواهد شد. هنوز این نوع بازی درمانی محبوبیت بالایی دارد اما بازی درمانی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با سایر کودکان تفاوت دارد. آنچه که اکثر متخصصان تحت عنوان بازی درمانی به کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ارائه می دهند شباهت زیادی به درمان فلورتایم دارد.
فلورتایم یک روش بازی محور است که بر اساس علایق و اندیشه کودکان مبتلا به اختلال طیف اختلال طیف اوتیسم طراحی می شود تا به ایجاد ارتباطات و مهارت های اجتماعی بپردازد. پروژه بازی یک روش درمانی دیگر است که از بازی به عنوان ابزاری برای ساخت مهارت های مورد نیاز در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم استفاده می کند و مانند فلورتایم بر اساس علایق کودک طراحی خواهد شد.
چرا کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به بازی درمانی نیاز دارند؟
اختلال طیف اوتیسم یک اختلال گسترده اجتماعی ارتباطی است و کودکان مبتلا به این اختلال نمی توانند به شیوه های معمول به برقراری ارتباط با دیگران بپردازند اما به عنوان مثال هنگامی که یک عروسک را به عنوان یک نوزاد واقعی به کودک معرفی می کنیم آنها به شدت بر روی عروسک تمرکز می کنند و این عروسک باعث تحریک کودک خواهد شد. بازی درمانی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم یک روش عالی برای کمک به برقراری ارتباط با دیگران و ورود به دنیای حقیقی است.
در صورتی که از بازی درمانی به خوبی استفاده شود کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می توانند به کشف احساسات خود، کشف محیط و ارتباط خود با پدر و مادر و سایر اعضای خانواده بپردازند. در اکثر مواقع بازی درمانی با کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم این امکان را فراهم می کند که پدر و مادر نقش فعالی را در رشد و تکامل کودک خود ایفا کنند. می توان بازی درمانی را به پدر و مادر را آموزش داد تا بتوانند به تدریج به درمان گر کودک خود تبدیل شوند و ارتباط قدرتمندی بین آنها شکل بگیرد.
بازی درمان گر چه کاری را انجام می دهد؟
یک بازی درمان گر خوب همراه با کودک روی زمین می نشیند و از بازی به عنوان یک واسطه برای برقراری ارتباط استفاده می کند به عنوان مثال ممکن است بازی درمان گر یک مجموعه اسباب بازی را جلوی دست کودک بریزد و اجازه دهد کودک بتواند اسباب بازی مورد علاقه خود را پیدا کند. به عنوان مثال اگر کودک قطار اسباب بازی را برداشت و آن را بدون هدف خاصی به سمت جلو و عقب به حرکت درآورد درمان گر نیز می تواند قطار دیگری را بردارد و آن را روبروی قطار کودک قرار دهد و مسیرش را مسدود کند. در صورتی که کودک به صورت کلامی یا غیر کلامی به این کار پاسخ داد می توان گفت که ارتباط بین او و درمان گر شکل گرفته است اما اگر کودکی چگونه پاسخی نداد درمان گر باید به جستجوی یک گزینه بسیار جالب بپردازد که کودک را به عکس العمل وادار کند.
معمولاً حباب درست کردن یک اقدام موفقیت آمیز است و کودک را بالاخره تحریک می کند. به تدریج بازی درمان گر بر روی ایجاد مهارت های متقابل مانند قرض دادن وسایل یا نوبتی بازی کردن تمرکز می کند سپس مهارت های خیالی مانند غذا دادن به حیوانات و آشپزی کردن را پوشش می دهد و حتی بر روی مهارت های تفکر انتزاعی کار می کند. پس از آنکه کودک توانست با دیگران ارتباط برقرار کند سایر کودکان نیز وارد گروه بازی با او خواهند شد و کودک مهارت های اجتماعی پیچیده را یاد خواهد گرفت. تعداد زیادی از پدر و مادرها به این نتیجه می رسند که می توانند به تنهایی و به کمک کتاب یا فیلم های ویدیویی به بازی با کودکان خود بپردازند اما عده دیگر ترجیح می دهند که کودک خود را نزد بازی درمان گر بیاورند.
در هر دو حالت بازی درمان گر می تواند ابزارهایی را در اختیار پدر و مادر قرار دهد تا بتوانند با ایجاد لحظات شادی برای کودک خود به برقراری ارتباط به او بپردازند. بازی درمانی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می تواند به تدریج به تقویت مهارت های آنها کمک کند تا با دیگران ارتباط برقرار کنند و بتوانند در دنیای واقعی به کشف کردن بپردازند.
مترجم: لیلا عبدالملکی
منبع