چگونه درباره ناتوانی کودک صحبت کنیم؟
اگر کودک شما دچار ناتوانی جسمی از قبیل فلج مغزی، تشنج یا سایر انواع ناتوانی ها است صحبت کردن در این خصوص با او اهمیت بسیار زیادی دارد. با بزرگ شدن فرزند شما سوالات بیشتری درباره ناتوانی جسمانی در ذهن مان نقش می بندد. نحوه صحبت کردن درباره این مسئله مهم تاثیرات بسیار مهمی را بر روی احساسات او در خصوص ناتوانی کودک و توانایی هایی که دارد خواهد گذاشت. اگر شما دارای فرزندی هستید که دچار ناتوانی جسمانی است با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری را در این راستا به دست بیاورید.
با کودک خود درباره ناتوانی جسمانی اش صحبت کنید
گاهی اوقات پدر و مادرها از صحبت کردن درباره ناتوانی کودک خودداری می کنند زیرا احساس می کنند که صحبت کردن درباره این موضوع باعث می شود کودک احساس بدی نسبت به شرایط خود پیدا کند و به این نتیجه برسد که به موفقیت دست پیدا نخواهد کرد زیرا دچار معلولیت و محدودیت است. واقعیت این است که باید با فرزند خود در خصوص معلولیت یا هر گونه اختلالی که دارد صحبت کنید. به عنوان مثال اوتیسم در کودکان مسئله مهمی است که باید درباره آن با کودک صحبت شود تا بتواند بفهمد چرا از ارتباط با دوستان خود گریزان است. در غیر این صورت ممکن است کودک تصورات اشتباهی را درباره خود داشته باشد و فکر کند کسی او را دوست ندارد.
کودکی را در نظر بگیرید که دچار اختلال یادگیری است و مشکل دارد. در صورتی که به او در باره این مسئله صحبت نکنید کودک به این نتیجه می رسد که احمق است اما در صورتی که بداند مشکل او به اختلال یادگیری ارتباط دارد احساس رهایی و آرامش خاطر خواهد کرد. روان شناسان عقیده دارند که صحبت کردن درباره ناتوانی کودک کاملاً ضروری است و پدر و مادر باید به صورت واضح و بدون از هر گونه ترسی با فرزند خود صحبت کنند. هنگامی که شما به دور از هر گونه ترس و نگرانی درباره ناتوانی کودک خود و نیازهای ویژه صحبت کنید احساس شرمندگی و خجالت در او از بین خواهد رفت. در این حالت فرزند شما می تواند با نگرانی کمتری درباره ناتوانی خود با دیگران صحبت کند.
زمان بندی دقیقی داشته باشید
همان گونه که می دانید انواع مختلفی از ناتوانی وجود دارد که عبارت است از ناتوانی عاطفی، ناتوانی جسمانی، ناتوانی فکری و ناتوانی حسی. نوع ناتوانی کودک نقش مهمی را در نحوه صحبت کردن درباره آن ایفا می کند. تعیین زمان شروع به حرف زدن درباره ناتوانی کودک یک فاکتور مهم در مکالمات بین شما و فرزندتان محسوب می شود.
اگر شما فورا پس از تولد کودک تان متوجه ناتوانی او شده اید تجربه شما با پدر و مادرهایی که ۱۰ سال بعد از تولد فرزندشان متوجه ناتوانی او می شوند کاملا متفاوت خواهد بود. نحوه عکس العمل شما به ناتوانی کودک تان بر نحوه نگرش کودک به خود تاثیرات بسیار مهمی را خواهد گذاشت به همین دلیل سعی کنید کاملا هوشمندانه عمل کنید و به او بگویید که یک کودک توانمند است و می تواند از توانایی های خود برای ایجاد تغییرات مهم در دنیا استفاده کند.
در صحبت با کودک خود رو راست باشید
هنگامی که با کودک خود در خصوص ناتوانی اش صحبت می کنید هر چه احساسات بیشتری در مکالمات خود به کار ببرید تاثیرات بیشتری بر احساسات و عواطف کودکانه او خواهید گذاشت. اگر شما در هنگام صحبت با کودک خود احساس ناراحتی کنید یا درباره آینده، اضطراب و ترس خود را نشان دهید همان احساسات را به کودک خود منتقل خواهید کرد. هر چیزی که باید کودک تان بداند را در قالب حقایق ضروری توضیح دهید و از مدارک و شواهد علمی بهره بگیرید به عنوان مثال اگر کودک شما به لحاظ راه رفتن مشکل دارد می توانید به او پیشنهاد کنید که از عصا یا واکر استفاده کند اما نظر خود را به او تحمیل نکنید.
درباره توانایی های کودک خود صحبت کند تا بتواند شناخت بهتری از خود داشته باشد. اگر شما مانند یک کودک توانمند با فرزند خود برخورد کنید یاد می گیرد که همان رفتار را با خود داشته باشد اما اگر با او مانند یک کودک ناتوان برخورد کنید این نوع برخورد را در او باور پذیر خواهید کرد.
اطلاعات لازم را مطابق با سن کودک خود مطرح کنید
هنگامی که کودک شما درباره ناتوانی اش سوال می پرسد و می خواهد بداند که بعداً چه پیش خواهد آمد با او صادق باشید. کاملا مراقب باشید و اطلاعاتی را در اختیار فرزند خود قرار دهید که با سن او مطابقت دارد. به عنوان مثال هنگامی که یک کودک چهار ساله از شما درباره بیماری ژنتیکی سوال می پرسد نمی تواند دلایلی که در علم ژنتیک برای آن اختلال مطرح شده است را درک کند پس سعی کنید شرایط کودک خود را به نحوی توضیح دهید که برای او قابل فهم باشد. به سوالاتی که کودک تان می پرسد پاسخ های ساده بدهید. اگر به اطلاعات و توضیحات بیشتر نیاز داشته باشد سوالات بیشتری خواهد پرسید یا آنکه همان سوالات را به نحو دیگری مطرح خواهد کرد.
از کودک خود بخواهید سوال بپرسد
سوالاتی که کودک شما درباره ناتوانی اش می پرسد با گذر زمان تغییر خواهد کرد. به خاطر داشته باشید که فرزند شما از پرسیدن سوالاتی که باعث می شود شما نگرانی های او را کمرنگ کنید خودداری خواهد کرد. در این شرایط به کودک خود نشان دهید که شما برای پاسخ دادن به سوالات و آماده هستید و اطلاعات کافی در خصوص ناتوانی کودک دارید. گاهی اوقات لازم است که فرزند شما با پزشک یا روانپزشک خود صحبت کند و پاسخ سوالاتش را از زبان او بشنود. به کودک خود کمک کنید بتواند افراد قابل اعتماد را شناسایی کنند و با آنها در خصوص ناتوانی اش صحبت نماید.
بر نقاط قوت کودک خود تمرکز کنید
ناتوانی کودک یک مسئله غیر قابل انکار است اما به خاطر داشته باشید که هر نوع ناتوانی با توانمندی و توانایی همراه است. هنگامی که با کودک خود صحبت می کنید فقط بر ناتوانی او تمرکز نکنید بلکه زمان زیادی را به صحبت درباره توانمندی و نقاط قوت او اختصاص دهید. به عنوان مثال اگر کودک شما در درس ریاضی قوی است یا آن که استعداد هنری دارد بر این مسئله تاکید کنید و در این خصوص با دیگران صحبت کنید. به کودک خود نشان دهید که ناتوانی او تعیین کننده شرایطش نیست و باید سعی کنید ناتوانی کودک خود را به توانمندی تبدیل نمایید. درباره همه مواردی که در آنها قوی است و عملکرد خوبی دارد صحبت کنید و همیشه نکات مثبت کودک خود را به او یادآوری کنید هنگامی که کودک به این نتیجه برسد که توانمند است احساس اعتماد به نفس و شایستگی بیشتری خواهد کرد.
مترجم: لیلا عبدالملکی
منبع